اثر مکمل ویتامین c بر استرس اکسیداتیو، شاخص های التهابی و پروفایل لیپیدی در حالت ناشتا و بعد از صرف غذا در بیماران مبتلا به دیابت نوع ۲

مقدمه: با توجه به اهمیت دیابت ملیتوس به عنوان یکی از شایع ترین بیماری های اندوکرین و از جمله مهم ترین مشکلات بهداشتی در حال رشد، که با افزایش تولید رادیکال های آزاد و کاهش سیستم های دفاع آنتی اکسیدانی به ویژه در وضعیت بعد از صرف غذا همراه است، در پژوهش حاضر به بررسی اثر مکمل آنتی اکسیدانی ویتامین c بر استرس اکسیداتیو، شاخص های التهابی و پروفایل لیپیدی در حالت ناشتا و بعد از صرف غذا در بیماران مبتلا به دیابت نوع 2 پرداخته شد. مواد و روش ها: افراد مورد بررسی در پژوهش حاضر 30 فرد مبتلا به دیابت نوع 2، با دامنه ی سنی 25 تا 65 سال بودند. آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند. گروه آزمون روزانه 1000 میلی گرم کپسول ویتامین c و گروه شاهد معادل آن کپسول دارونما به مدت 6 هفته دریافت کردند. در ابتدا و انتهای دوره از هر دو گروه پس از 12 ساعت ناشتایی و 2 ساعت بعد از صرف یک وعده ی غذایی حاوی 80 گرم چربی، خون گیری به عمل آمد و سطح مالون دی آلدهید (mda)، اینترلوکین-6،hs-crp و پروفایل لیپیدی سرم در حالت ناشتا و بعد از صرف غذا اندازه گیری شد. داده های به دست آمده توسط نرم افزار آماری spss نسخه ی 11 و آزمون من ـ ویتنی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: مصرف ویتامین c سطح سرمی mda ناشتا (006/0=p) و بعد از صرف غذا (001/0>p) را نسبت به گروه شاهد به صورت معنی داری کاهش داد، اما تغییر معنی داری در پروفایل لیپیدی و شاخص های التهابی مشاهده نشد. نتیجه گیری: تجویز کوتاه مدت ویتامین c با کاهش mda در حالت ناشتا و بعد از صرف غذا ممکن است بتواند مانع عوارض قلبی ـ عروقی دیابت گردد.